ชื่อแหล่ง : ปราสาทสังข์ศิลป์ชัย Prasat Sang Sil Chai

ขึ้นทะเบียน

08-03-2478

ประกาศในราชกิจจานุเบกษา

เล่มที่ 52 ตอนที่ 75 หน้า 3713

ที่อยู่

บ้านจารย์ ตำบลบ้านจารย์ อำเภอสังขะ จังหวัดสุรินทร์

ละติจูด

14°33′36″ องศาเหนือ

ลองจิจูด

103°45′00″ องศาตะวันออก

ประเภท

ปราสาทอิฐ

อายุ

พุทธศตวรรษที่ 14-15 (พระโค)

วัตถุประสงค์

เทวสถาน

ทิศทางการวางตัว

8.2 องศาตะวันตก

ความสาคัญของแหล่ง

ลักษณะเป็นปราสาทองค์เดียวขนาดค่อนข้างใหญ่ แผนผังเป็นรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัสย่อมุมไม้สิบสองตั้งอยู่บนฐานสูง ปัจจุบันหักพังเหลือผนังเพียงบางส่วนและกรอบประตูด้านทิศตะวันออก สิ่งสำคัญของปราสาทหลังนี้คือทับหลังที่พบบริเวณด้านหน้า มีขนาดใหญ่กว่าที่เคยพบทั่วไป คือ ขนาดยาว 2.70 ม. สูง 1.10 ม. สลักเป็นลายพวงมาลัยประกอบด้วยลายใบไม้ม้วนและเทพนม ตรงกลางสลักเป็นภาพพระอินทร์ทรงช้างเอราวัณ แนวทับหลังตอนบนเป็นภาพเทพนมในซุ้มเรือนแก้ว 10 ซุ้มเรียงกัน จัดเป็นทับหลังที่สวยงามอีกชิ้นหนึ่ง ได้รับอิทธิพลศิลปะเขมรแบบพะโค อายุราวพุทธศตวรรษ

หลักฐานทางโบราณคดี

1.ตัวปราสาท            2.ทับหลัง                 3.สระบาราย

ปัจจัยการเปลี่ยนแปลง

สังข์ศิลป์ชัย หรือปราสาทบ้านจารย์ เป็นปราสาทที่มีลักษณะเนินสูงจากพื้นดิน มีสระน้ำล้อมรอบตัวปราสาท ด้านลักษณะทางกายภาพ ปราสาทอยู่ในสภาพที่ทรุดโทรมไม่ได้รับการดูแล ป้ายระบุแหล่งไม่ได้อยู่ในสภาพที่เหมาะสม ตัวปราสาทคงเหลือส่วนประกอบไม่เหลือรูปทรงของปราสาท ปัจจุบันมีการใช้พื้นที่เพื่อทำการค้าขาย (ตลาดนัด) ทำให้ภายในพื้นที่ปราสาทสกปรกจากกิจกรรมดังกล่าว ด้านวัฒนธรรม ยังปรากฏเครื่องบวงสรวงบูชา ภายในบริเวณปราสาท แสดงถึงความเชื่อของชุมชนที่ยังมีต่อปราสาทอย่างไม่เสื่อมคลาย